Deze maatschappelijke problemen komen door corona

Wie had in maart 2020, tijdens de eerste lockdown, verwacht dat we een jaar later nog steeds in dezelfde situatie zouden zitten. Of sterker nog: dat de lockdown nu nog een stuk strenger is dan toen? Bijna iedereen dacht, een paar weken of maanden en dan is het voorbij. Nu de crisis inmiddels een jaar duurt, zien we steeds meer de gevolgen. Welke maatschappelijke problemen zijn ontstaan door corona?

Sociaal isolement

Veel van de maatregelen om de coronacrisis te bezweren, hebben te maken met het beperken van onderling contact tussen mensen. Op het moment van schrijven geldt er een avondklok en mag je maar één persoon bezoek per dag ontvangen. Ook buiten mag je maar met tweeën samenkomen. Sportclubs, uitgaansgelegenheden etc. zijn gesloten. Je moet anderhalve meter afstand houden van iedereen die niet tot jouw huishouden behoort, dus even een knuffel geven is niet mogelijk. En er moet zoveel mogelijk thuisgewerkt worden.

Dit alles leidt ertoe dat veel mensen veel thuis zitten en weinig mensen zien. Dat is de opzet van de maatregelen, maar het betekent ook dat steeds meer mensen in een sociaal isolement komen. Elkaar zien via Zoom, Teams of Skype is toch anders. Vooral jongeren ervaren hier problemen mee: zij zijn de groep die nu examenuitreikingen, examenfeestjes, uitgaan, vakanties zonder ouders en nog veel meer missen dat juist zo’n wezenlijk onderdeel van hun leven is.

Verhoogd cannabisgebruik

Sinds maart 2020 wordt er over het algemeen meer cannabis (wiet) gebruikt. Dit lijkt te komen doordat mensen hun ervaringen en gedachten willen verruimen in tijden van fysieke beperking zoals een lockdown. Het lijkt er niet op dat wietverslavingen over het algemeen erger zijn geworden, maar er zijn grote individuele verschillen. En hoewel wiet onschuldig lijkt, kan een verslaving wel degelijk vervelende gevolgen hebben. Vermoed je misbruik? Zoek dan hulp bij afkicken wiet.

Stille verslaving

Niet alleen het gebruik van wiet nam toe het afgelopen jaar, ook voor andere verslavingen zien we hogere cijfers. Doordat veel mensen nu veel thuis zitten en weinig mensen zien, kan zo’n verslaving lang ongemerkt blijven voor de omgeving. Daarom wordt het ook wel een stille verslaving genoemd.

Tijdens de coronacrisis zochten meer mensen hun heil bijvoorbeeld in alcohol. Door het vele thuiszitten wordt er meer gegamed én online gegokt met alle eventuele problemen van dien. Gelukkig is de afkickkliniek ook nu gewoon open, en kan er dus iets aan gedaan worden als een verslaving aan het licht komt.

Baanzekerheid en angst

Naarmate de crisis langer duurt en veel branches nog steeds de deuren (grotendeels) gesloten moeten houden, vrezen steeds meer mensen voor hun baan. Dit in combinatie met het sociale isolement zorgt ervoor dat er meer mensen angst ervaren. Angst om ziek te worden, maar ook angst om de baan te verliezen, om in geldproblemen te komen etc.

Aan de andere kant staan er steeds meer mensen op die niet geloven in het virus, of die de maatregelen in ieder geval disproportioneel vinden. Hierdoor ontstaat er een tweedeling in de maatschappij en dat kan gevaarlijk zijn. Ook politiek gezien levert dit spanningen op, waardoor het te hopen is dat er inderdaad echt licht aan het einde van de tunnel is.